Levensloop
Na zijn studie theologie aan het Bijbel Instituut België (thans de Evangelische Theologische Faculteit Leuven) studeerde hij verder aan het Nederlands Gereformeerd Seminarie en aan de Theologische Universiteit Kampen (Broederweg) van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt.
Na zijn afstuderen is hij betrokken geweest bij het stichten van baptistengemeenten in Sneek, Heerenveen en Franeker. Hij was op dat moment predikant in Lemmer. In 1988 werd hij beroepen als voorganger van de Vrije Baptistengemeente in Drachten, een kerkelijke gemeente die hij heeft zien groeien van rond de 60 leden in de jaren 70 en 80 naar 2700 per eind 2009 met ‘s zondags zo’n 3500 kerkgangers bij verschillende diensten.[1] Deze gemeente komt sinds 17 december 2000 samen in een multifunctioneel centrum. Vanuit Drachten zijn ook gemeenten gesticht in Groningen, Dokkum en Leeuwarden.
In april 2015 maakte Bottenbley bekend in september 2016 te willen stoppen als predikant van de Vrije Baptistengemeente.[2] Ruim een jaar na die aankondiging werd Jacob Folkerts als zijn opvolger aangewezen.[3] In september 2017 zwaaide Bottenbley definitief af als voorganger in Drachten. Op dat moment telde de kerk ruim 4500 leden.[4] Sindsdien is Bottenbley voor drie dagen in de week verbonden aan een baptistengemeente in Amsterdam.[4]
Ontvangst
Over Bottenbley is in 2006 een boek verschenen, Orlando Bottenbley en de wijde poorten van de Bethel. Het boek is een uitgave van uitgeverij Penn in Leeuwarden en geschreven door de Leeuwarder journalist Gerko Last. In dit boek probeert Last een verklaring te vinden voor de grote groei van de kerk van Bottenbley.
Op 13 oktober 2013 vierde Orlando Bottenbley zijn 25-jarig jubileum als predikant bij de Vrije Baptistengemeente Bethel. Tijdens de dienst werden hem door burgemeester Tjeerd van Bekkum van de gemeente Smallingerlandde versierselen opgespeld die horen bij zijn benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. De onderscheiding leidde tot enige kritiek, omdat de Bethelkerk homoseksuele relaties en ongehuwd samenwonen afwijst.[5]
